Lisa
Genova - amerykańska autorka oraz doktor nauk medycznych w dziedzinie neurobiologii,
Motyl to jej debiutancka powieść.
Ile
razy przeglądając stare fotografie przywoływaliście w pamięci zdarzenia na nich
uwiecznione? Czy znacie to uczucie, kiedy patrzycie w oczy bliskiej osoby i
przypominacie sobie najpiękniejsze wspólnie spędzone chwile? Ile razy zdarzało
wam się wracać po długim czasie w rodzinne strony i czuć się tak jakbyście wcale stamtąd nie wyjeżdżali?
Wydaje się, że takie wrażenia są całkowicie naturalne, ale tak naprawdę to
informacje zapisane w naszym umyśle dają nam dostęp do tego typu doznań. Co
jednak w przypadku, kiedy z każdym dniem nasza pamięć zaczyna nas coraz
bardziej zawodzić?
Właśnie
w takiej sytuacji znalazła się Alice Howland, główna bohaterka powieści. Ma pięćdziesiąt
lat i czuje się spełniona. Wykłada psychologię na Harvardzie i jest światowej
sławy ekspertem w dziedzinie lingwistyki. Prywatnie natomiast jest matką trójki
dorosłych już dzieci i żoną odnoszącego sukcesy naukowca. Jest zadowolona ze
swojego życia i dumna, że ciężką pracą udało jej się osiągnąć tak wiele.
Niestety coraz częściej zdarza się jej zapominać o różnych sprawach. Początkowo
tłumaczy to sobie brakiem snu i przepracowaniem. Kiedy jednak któregoś dnia
traci orientację w okolicy, którą od lat doskonale zna, decyduje się na wizytę
u lekarza. Diagnoza brzmi jak wyrok: Alzheimer o wczesnym początku. Postępująca
demencja powoli pozbawia Alice tożsamości i wywraca jej życie do góry nogami.
Nasza bohaterka będzie musiała przewartościować swoje życie i nauczyć się żyć
każdą chwilą, jaka jej została, póki nie zniknie w otchłani niepamięci.
Motyl
to niezwykle wiarygodna i przejmująca historia kobiety, u której zdiagnozowano
Alzheimera o wczesnym początku. Jak się okazuje choroba ta nie dotyczy jedynie
osób w podeszłym wieku. Jej pierwsze symptomy mogą pojawić się nawet u kogoś,
kto ma pięćdziesiąt lat i jest u szczytu swojej kariery, tak jak bohaterka
powieści. Alice wie doskonale jak będzie wyglądało jej życie z tą chorobą.
Zdaje sobie sprawę, że z niezależnej, odnoszącej sukcesy kobiety zmieni się w osobę
wymagająca stałej opieki i pozbawioną samoświadomości. Ciężko jej się pogodzić
z taką diagnozą. Jest świadoma własnej bezsilności i tego, że praktycznie nie
może podjąć żadnej skutecznej walki. Jedyne, co może zrobić, to jak najlepiej
wykorzystać czas, który jej pozostał.
Lisa
Genova doskonale nakreśliła postać głównej bohaterki. Wnikliwie i niezwykle
wiarygodnie opisała zmagania osoby cierpiącej na chorobę Alzheimera, zachowując
jednak w tym temacie ogromną delikatność i wrażliwość. W swojej powieści wspomniała
też o leczeniu eksperymentalnym oraz braku grup wsparcia dla chorych. Autorka
świetnie radzi sobie także z opisywaniem myśli i uczuć. Emocje targające Alice,
jej strach, zagubienie, poczucie bezradności, udzielają się także czytnikowi.
Podnosi to autentyczność całej historii i pozwala na lepsze zrozumienie istoty
tej strasznej choroby. Co ważne, Genova nie skupiła całej uwagi wyłącznie na
postaci głównej bohaterki, ale pokazała także jak w całej tej sytuacji odnalazła
się jej rodzina. Alice potrzebowała wsparcia ze strony najbliższych, ale jej
mąż i dzieci potrzebowali czasu, żeby zaakceptować nową rzeczywistość i nauczyć
się w niej funkcjonować. Ich strach i bezradność zostały tak samo wiernie
oddane, jak frustracja i zagubienie Alice.
Motyl
to powieść, która bez zbędnych medycznych szczegółów, opisuje sedno problemu.
Lisa Genova podeszła do tematu bardzo profesjonalnie. Widać, że dysponuje sporą
wiedzą na temat Alzheimera i ma talent do opowiadania wzruszających i życiowych
historii. Mnie ta powieść uświadomiła w wielu kwestiach, otworzyła oczy, pozwoliła
zrozumieć czym tak naprawdę jest choroba Alzheimera i muszę powiedzieć, że ta
świadomość budzi we mnie niepokój…
Moja ocena: 5,5/6
"Motyl" jest na mojej liście książek do przeczytania ;)
OdpowiedzUsuńjeśli chodzi o chorobę Alzheimera, to czytałam "Pamiętnik" Sparksa, częściej ocierając łzy niż przewracając kartki... piękna historia, polecam. a "Motyla" widziałam w bibliotece, ale nie zdecydowałam się. chyba popełniłam błąd - jeśli znowu na nią wpadnę, wezmę :)
OdpowiedzUsuńSzacunek... to bardzo delikatny wątek a ja bardzo lubię życiowe, konkretne niczym nie podbarwione historie. Bardzo chciałabym przeczytać Motyla.
OdpowiedzUsuńNiesamowita książka! Przymierzam się też do "Lewej strony życia" i coś mi się wydaje, że to będzie kolejny dobry tytuł.
OdpowiedzUsuńOj, choroba Alzheimera jest czymś, czego naprawdę się obawiam. Wiem, wiem jestem młoda itd., ale perspektywa bycia pozbawionym wspomnień jest naprawdę straszna...
OdpowiedzUsuńJa również panicznie boję się tej choroby. Coś strasznego, stracić wspomnienia...
UsuńTak, ta książka jest rewelacyjna. Czytałam ją dość dawno, ale do dziś pamiętam towarzyszące mi emocje w trakcie jej czytania.
OdpowiedzUsuńWiele pozytywnych opinii ma ta książka, ale jakoś nie jestem do niej przekonana.
OdpowiedzUsuńMuszę koniecznie przeczytać. Już zanotowałam :)
OdpowiedzUsuńDuuuuużo dobrego już o tej książce przeczytałam. :)
OdpowiedzUsuńJestem w trakcie i już mi się podoba, pewnie lada dzień dowiem się jaki koniec ma ta (bądź co bądź) smutna historia... :)
OdpowiedzUsuńPowolna utrata pamięci to chyba najgorsze, co może spotkać człowieka, straszna sprawa. O książce swego czasu sporo się naczytałam, mam ją w planach :)
OdpowiedzUsuńSłyszałąm wiele pozytywnych opinii na temat tej książki i z przyjemnością sama po nią sięgnę;)
OdpowiedzUsuńJakiś czas temu czytałam ,,Motyla'' i muszę przyznać, że poruszył mnie dogłębnie. Nie myślałam, że choroba Alzheimera jest tak okropna. Myślę, że nie ma nic gorszego od utraty pełnej świadomości.
OdpowiedzUsuńWłaśnie jestem na etapie szukania idealnego prezentu dla mamy - chyba znalazłam! Dzięki!
OdpowiedzUsuńTo może być bardzo poruszająca książka. Myślę, że kiedyś ją przeczytam :)
OdpowiedzUsuńChyba jednak nie jest to książka dla mnie... Może w przyszłości się na nią skuszę, ale na razie ją sobie odpuszczę.
OdpowiedzUsuńPiękna, wzruszająca książka!
OdpowiedzUsuńDobrze, że ktoś napisał taką historię. Choć to nie moja kategoria, ale mimo wszystko książka wygląda ciekawie.
OdpowiedzUsuńUwielbiam książki takie, jak ta :) Z miłą chęcią ją przeczytam kiedy tylko znajdę czas :)
OdpowiedzUsuńMam w planach tą książkę! :)
OdpowiedzUsuńChetnie przeczytam, chociaż to trudny temat.
OdpowiedzUsuńmam tę książkę i na pewno ją przeczytam...czekam tylko na lepsze czasy w swoim życiu aby nie za bardzo się nią dołować i przejmować;) Teraz czyta ją moja mama i robi sobie przerwy....pozdrawiam
OdpowiedzUsuń