Pierre
Lemaitre - francuski pisarz i scenarzysta.
Sophie
Duguet poznajemy w czasie, kiedy pracuje jako opiekunka do dziecka w domu
państwa Gervais. Zajmuje się ich sześcioletnim synkiem Léo. Któregoś ranka
Sophie wchodzi do pokoju chłopca i odkrywa jego zwłoki. Jest przerażona. Siedzi
na podłodze tuląc martwe ciało dziecka i zanosi się spazmatycznym płaczem. W
końcu dochodzi do wniosku, że w mieszkaniu ktoś jest. Ktoś, kto zabił Léo i
prawdopodobnie chce zabić też ją. Sprawdza po kolei wszystkie pomieszczenia,
ale niczego nie znajduje. Wraca do pokoju chłopca i ku własnemu przerażeniu
dostrzega zaciśnięte na jego szyi brązowe sznurowadło z jej własnych sportowych
butów. Próbuje się skupić i pokonać osłupienie. Wie, że musi zebrać w sobie
wszystkie siły, bo jedynym wyjściem z tej sytuacji jest ucieczka.
Sophie
zdecydowanie zdradza objawy choroby psychicznej, jednak jeszcze nie tak dawno
temu jej życie wyglądało zupełnie inaczej. Miała świetną pracę, kochającego męża,
czuła się spełniona zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Jej problemy
początkowo wydawały się błahe - zapominała, gdzie zaparkowała samochód, myliły
jej się terminy spotkań, nie potrafiła sobie przypomnieć, gdzie schowała
urodzinowy prezent męża, gubiła różne rzeczy, a później odnajdywała je w
różnych dziwnych miejscach. Powoli jej uporządkowane i szczęśliwe życie zaczęło zmieniać się w koszmar. Sophie straciła pracę, męża, przyjaciół. Z biegiem czasu kobieta ma coraz więcej
luk w pamięci, zaczyna podejrzewać u siebie chorobę psychiczną. Z każdym dniem
czuje się coraz bardziej bezsilna i zagubiona, jest na krawędzi załamania,
brakuje jej sił i pomysłu na to, jak pomóc samej sobie.
Ślubna
suknia to ciekawy i wciągający thriller psychologiczny, chociaż przyznaję, że przez
pierwsze kilkanaście stron ciężko mi było się skupić. To, co czytałam wydawało
mi się nieco chaotyczne i pozbawione ładu, na szczęście w kolejnych rozdziałach
autor odkrywa coraz więcej fragmentów z życia bohaterki. Powoli fabuła nabiera
kształtu i wszystko zaczyna się układać w zaskakującą całość. To, co mi się chyba
najbardziej nie podobało, to kreacja jednej z postaci, a mianowicie Franza. Nie
chcę za bardzo zdradzać fabuły, powiem więc tylko, że niektóre poczynania tego
bohatera wydawały mi się naiwne i nieprawdopodobne, przez co bardzo stracił on
na swojej wiarygodności. Na szczęście z postacią Sophie autor poradził sobie trochę
lepiej. Wszystkim zainteresowanym wątkiem psychologicznym nie radziłabym się nastawiać
na jakąś dogłębną analizę procesu popadania w chorobę psychiczną, ten temat
został potraktowany raczej powierzchownie, ale wystarczająco jak na potrzeby
fabuły. Jeśli chodzi o akcję, toczy się ona zarówno w czasie przeszłym, jak i teraźniejszym.
Mamy także dwóch odrębnych narratorów, dzięki czemu poznajemy wydarzenia z
różnych perspektyw, co jednak wcale nie utrudnia odbioru powieści.
Podsumowując,
pomimo kilku mankamentów, Ślubną suknię czytało mi się świetnie i z czystym sumieniem
mogą ją Wam polecić. Radzę tylko omijać opis na okładce, bo moim zdaniem
zdradza zbyt wiele :)
Moja ocena: 5/6
Zgadzam się co do opisu ;). A i mnie książka bardzo się podobała, więc polecam również :).
OdpowiedzUsuńBrzmi interesująco, a opisy na okładkach to w zasadzie nie wiadomo skąd się biorą.Albo za dużo zdradzą albo są ni z gruszki ni z pietruszki, nie mające wiele wspólnego z treścią książki.)
OdpowiedzUsuńSłyszałam o niej, od tamtej pory chcę przeczytać
OdpowiedzUsuńPomimo tych kilku wad, dalej mam ochotę na tę książkę. :)
OdpowiedzUsuńmiałam jedno podejście do tego autora i to nieudane, więc nie sięgnę po tą powieść, bo szkoda mi czasu na kolejne podejście, które też może być nieudane...
OdpowiedzUsuńWidzę książkę, która mogłaby mi się spodobać :)
OdpowiedzUsuńUwielbiam tego typu książki, dodatkowo opis mnie bardzo wciągnął. Uważam, że ta powieść trafiłaby w mój gust.
OdpowiedzUsuńZapowiada się ciekawie. Chyba się skuszę :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Brzmi interesująco i nietypowo. Chętnie przeczytam
OdpowiedzUsuńNigdy nawet o niej nie słyszałam, alezapowiada się ciekawie;)
OdpowiedzUsuńCzytałam. Dobry i wciągający thriller.Teraz poluję na "Zakładnika".
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Strasznie mi się ta książka podobała. Początkowo nie bardzo mogłam się wczuć, ale im dalej tym lepiej było. Zakończenie było rewelacyjne. Z pewnością przeczytam jego "Zakładnika".
OdpowiedzUsuńNie lubię takich opisów na okładce. Książka wydaje się być interesująca, więc może zajrzę.
OdpowiedzUsuńlubię wszelkie książki psychologiczne, więc po tę, mimo tych kilku małych wad, pewnie kiedyś sięgnę :)
OdpowiedzUsuńMoja Droga, jeśli polecasz, to nie pozostaje mi nic innego, jak przeczytać :) Fabuła wydaje się być interesująca, chociaż wolałabym, żeby wątek psychologiczny był bardziej rozwinięty.
OdpowiedzUsuńCiekawa lektura naprawdę, lubię takie książki i te wady, które wymieniłaś, wcale mnie nie odstraszają :D Pozdrawiam i zapraszam do siebie na recenzję filmu "Prorok" :)
OdpowiedzUsuńJa pasuję, siostrze mojej mogłaby się spodobać
OdpowiedzUsuńNiezła książka! Miałam okazję ją czytać i miło wspominam:)
OdpowiedzUsuńBardzo chciałabym przeczytać tą książkę. Zaintrygowałaś mnie, zapowiada się to co lubię najbardziej.
OdpowiedzUsuńZaintrygowałaś mnie tą recenzją, bo lubię takie thrillery. Z chęcią przeczytam tą książkę, mimo małych niedociągnięć :)
OdpowiedzUsuńOoo ciekawe i interesujące, mam na nią ochotę:)
OdpowiedzUsuńZapisałam :) jak uporam się z tym co mam w kolejce, poszukam Sukni :)
OdpowiedzUsuńCzytałam - podobała mi się :)
OdpowiedzUsuńMnie do jakichkolwiek francuskich publikacji długo zachęcać nie trzeba. Jestem totalnie zakochana :) Książkę z pewnością przeczytam!
OdpowiedzUsuńBardzo zaciekawiła mnie ta książka, uwielbiam thrillery psychologiczne, i czasami przymykam oko na ich niewielkie mankamenty, dlatego liczę, że przetrwam początkowy chaos i będą się cieszyć lekturą tej powieści.
OdpowiedzUsuńKiedyś czytałam jeden thriller i po kilkunastu stronach spasowałam. Z tym by było identycznie. Natomiast moja mama lubi takie klimaty.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ;)
Zachęcająca recenzja. :) Pewnie ściągnę niedługo ebooka.
OdpowiedzUsuńUwielbiam thrillery psychologiczne i żadnemu nie odmówię, dlatego ,,Suknię ślubną'' koniecznie również muszę przeczytać.
OdpowiedzUsuńKolejna książka, którą posiadam ale brak mi czasu by ją przeczytać:)Jednak połechtałaś moją ciekawość tak bardzo,że koniecznie muszę ją przeczytać w najbliższym czasie:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam gorąco:)