środa, 17 sierpnia 2011

Podmorska wyspa - Isabel Allende


Isabel Allende - jedna z najpoczytniejszych chilijskich pisarek, której książki zostały przetłumaczone na wiele języków. Pracowała także jako tłumaczka, dziennikarka i nauczycielka. Jest autorką takich powieści jak między innymi Dom duchów, Miłość i cienie, czy Ewa Luna.

Jest rok 1770 i dwudziestoletni Toulouse Valmorain dociera na Saint-Domingue. Z powodu śmierci ojca jest zmuszony zająć się plantacją trzciny, która zapewnia mu nie tylko dochody, ale także pozycję społeczną. W niedługim czasie przekształca zrujnowane gospodarstwo z przymierającymi głodem niewolnikami w najlepiej prosperującą plantację na wyspie. Któregoś dnia wyjeżdża w interesach na Kubę, gdzie poznaje swoją przyszłą żonę - Eugenię. To właśnie dla niej Volmorain urządza dom, kupuje potrzebne sprzęty oraz dziewięcioletnią Zarité, nazywaną Tété - Mulatkę, która od tej pory ma pełnić rolę służącej jego małżonki.

Dziewczynka szybko musi przystosować się do życia na plantacji. Jest to brutalny świat, w którym niewolnicy nie mają żadnych praw. Na jej oczach umierają z wyczerpania i chorób. Ona sama też nie ma łatwego życia. Gwałcona i wykorzystywana przez Volmoraina w końcu rodzi mu pierwsze dziecko, które od razu zostaje jej odebrane. Pomimo ogromnej rozpaczy, jaką może zrozumieć tylko matka, która straciła dziecko, Zarité nadal pozostaje posłuszna swojemu panu. Codziennie znosi upokorzenia, marząc skrycie o wolności. Nawet nie podejrzewa, że marzenie to wkrótce się spełni, ale czy przyniesie jej prawdziwe szczęście? I jak potoczą się jej dalsze losy?

Najważniejszą kwestią w tej książce jest problem niewolnictwa. Allende zabiera nas do świata, w którym o losie człowieka decyduje kolor skóry. Niewolnicy są przede wszystkim tanią siłą roboczą, nie mają uczyć i godności, nie czują bólu ani smutku. Ich życie jest bezwartościowe. Ważne jest też według mnie ukazanie miejsca kobiety w ówczesnym społeczeństwie. Dzięki genialnie nakreślonym postaciom, możemy się dowiedzieć nie tylko jak wyglądało życie niewolnic, ale także kobiet z wyższej klasy społecznej.

Nie zdradzę więcej szczegółów, żeby nie odbierać nikomu przyjemności z lektury. Powiem tylko, że książkę, pomimo dużej objętości czyta się bardzo szybko. Już od pierwszych stron autorka wprowadza czytelnika w fascynujący świat, pełen tajemniczych wierzeń i rytuałów. Nawiązuje do nich sam tytuł. Podmorska wyspa oznacza bowiem mistyczne miejsce, gdzie mieszkają loa (duchy) i gdzie po śmierci trafia ludzka dusza. Wiele słów pozostawiono w oryginale, co tylko potęguje magiczny klimat powieści. Allende porusza trudny temat niewolnictwa, wzbogacając swoją historię w wiele pobocznych wątków, które sprawnie ze sobą splata. W bardzo plastyczny sposób opisuje realia życia na plantacji, sytuację niewolników, ale też bogatych właścicieli ziemskich. Postaci są barwne, bardzo realistyczne i ciekawie skonstruowane. W zasadzie każda z nich jest inna i każda zasługuje na uwagę. Dużym plusem jest też według mnie sposób narracji. Historię poznajemy bowiem z perspektywy wszechwiedzącego narratora oraz samej Zarité. Dzięki takiemu zabiegowi możemy zrozumieć powieść w sposób bardziej pełny. Na uwagę zasługuje również piękna i przyciągająca wzrok okładka.

Ja osobiście jestem zachwycona tą powieścią. Wprawdzie jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką, ale już wiem, że nie ostatnie. A do lektury zachęcam każdego bez wyjątku, bo nawet najlepsza recenzja nie jest w stanie oddać genialności tej powieści.

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa MUZA za co bardzo dziękuję.

Moja ocena: 6/6

17 komentarzy:

  1. Czytałam trzy książki tej autorki i polecam je serdecznie bo są wspaniałe. Seria "Wspomnienia Orlicy i Jaguara" czyli: "Miasto bestii", "Królestwo złotego smoka" i "Las pigmejów".

    Po tą powieść też będę musiała sięgnąć.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Z przyjemnością bym ją przeczytała:))
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  3. Jeszce jej nie czytałam, ale zarówno twoja recenzja jak i sama okładka zachęcają do zanurzenia się w nią. Będę jej szukać.

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Mam ją i czeka na swoją kolej. Jestem bardzo ciekawa tej pozycji ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Kupiłam. Po przeczytaniu recenzji weszłam na allegro i już ją mam ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Również dałam się jej zaczarować i wystawiłam jedną z najwyższych ocen na blogu. Skoro to Twoje pierwsze spotkanie z Allende, pewnie szybko sięgniesz po popularny cykl 'Dom duchów', ale ja zachęcam Cię, byś przyjrzała się również 'Sumie naszych dni' - przepiękna, autobiograficzna opowieść.

    OdpowiedzUsuń
  7. Ostatnio obejrzałam film na podstawie książki tej autorki, a był to ,,Dom duchów,,. Obraz ten, urzekający w najdrobniejszym szczególe zachęcił mnie niesamowicie do zapoznania się z tą autorką :)Co ciekawe, obraz ten nie dostał żadnych nominacji do nagród :)
    Taka niedoceniona perełka :)
    Moją przygodę z Allende, zacznę, więc od ,,Domu duchów,, , ale po tę książkę sięgnę również jak tylko czas pozwoli :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Już tyle pozytywnych opinii czytałam na temat tej książki, a tu kolejna.. kusisz :) Świetna recenzja! Z pewnością przeczytam!
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  9. kolejna pozytywna recenzja i jeszcze ta osobliwa wyspa z duchami i rytuałami... nabieram coraz większej ochoty na tą powieść.

    OdpowiedzUsuń
  10. Takie książki mimo, że często bardzo okrutne to świetnie pokazują inną kulturę,obraz innego społeczeństwa...

    OdpowiedzUsuń
  11. Oczarowała mnie. :] Bardzo lubię czytać o tajemniczych rytuałach, wierzeniach i kiedyś na pewno zapoznam się z inną książką Allende.
    Dodaj do linek. ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Taka ocena mówi sama za siebie. Może i teraz nie mam nastroju na takie problematyczne powieści, ale kiedyś na pewno po nią sięgnę. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Mam już za sobą "Dom duchów" tej autorki,który bardzo mi się spodobał, a "Podmorską wyspę" ma moja siostra i pewnie niedługo też ją przeczytam. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  14. Mam nadzieję, że będę miała przyjemność przeczytać książkę, czasem trzeba czytać o trudnych tematach - w tym przypadku niewolnictwie - żeby nie zapominać jakie krzywdy ludzie potrafili (i pewnie nadal potrafią) sobie wzajemnie wyrządzać. Miłego dnia życzy Giff. :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Mnie również ta pozycją zachwyciłam. Widziałam ostatnio wiele książek Allende w korzystnych cenach, jednak portfel świecił pustkami. Na dedalusie jej ksiązki mozna tanio kupić;)

    OdpowiedzUsuń
  16. Książka prezentuje się niezwykle ciekawie :) Bardzo lubię powieści, w których podejmuje się trudne tematy, więc pewnie sięgnę :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Cieszę się, że "Podmorska wyspa" zaskarbiła Twoje względy. Rewelacyjna powieść zasługująca na przeczytanie :)

    OdpowiedzUsuń