Czyste intencje - Charlaine Harris

Charlaine Harris - bestsellerowa pisarka, której sławę przyniósł cykl o Sookie Stackhouse, na podstawie którego HBO nakręciło serial Czysta krew. Harris napisała również serię kryminalną o Lily Bard. Czyste intencje to trzecia z kolei książka z tego cyklu, dwie poprzednie to Czysta jak łza i Czyste szaleństwo.

Lily Bard pracuje jako sprzątaczka w niewielkiej miejscowości Shakespeare. W wolnych chwilach trenuje karate i próbuje zapomnieć o traumatycznych wydarzeniach z przeszłości. Właśnie szykuje się do długo odkładanej wizyty w Bartley - swojej rodzinnej miejscowości, gdzie ma się odbyć ślub jej siostry. Wszystkich już ogarnęło przedślubne szaleństwo i chociaż Lily nie przepada za tego typu imprezami stara się zaangażować w przygotowania. Ten radosny nastrój przerywa jednak makabryczne odkrycie sióstr Bard, które zupełnie przypadkowo znajdują zwłoki miejscowego lekarza i pielęgniarki. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej w momencie, gdy Lily dowiaduje się, że jej przyjaciel Jack, który jest detektywem zajmuje się sprawą zaginionej przed kilkoma laty dziewczynki, którą najprawdopodobniej ktoś uprowadził. Ślady prowadzą do Bartley, a w kręgu podejrzanych znajduje się Dill, przyszły szwagier Lily. Kobieta ma tylko kilka dni żeby odkryć kim tak naprawdę jest Dill i co ukrywa. Czy rzeczywiście ma coś wspólnego z porwaniem dziewczynki i jak ma się do tego morderstwo miejscowego lekarza i pielęgniarki?

Na początku zaznaczę, że nie czytałam poprzednich części cyklu o Lily Bard, a mimo to bez problemu udało mi się zorientować w fabule. Chociaż nie do końca wiem co dokładnie przydarzyło się bohaterce, czy jak poznała Jacka, to nawiązania do wydarzeń z przeszłości są dosyć umiejętnie wplecione w fabułę i według mnie wystarczające dla zrozumienia całości. Ja niestety nie polubiłam głównej bohaterki, żadna postać nie wydała mi się na tyle wyrazista czy oryginalna żeby mnie zainteresować. Chociaż książka jest dosyć ciekawa, to od dobrego kryminału oczekuję szybkiej i wciągającej akcji, systematycznie rosnącego napięcia i zaskakującego zakończenia. Tutaj zabrakło mi dreszczyku emocji i tego „czegoś”. Owszem, książkę czytało mi się bardzo szybko i przyjemnie, ale raczej nie sięgnę po wcześniejsze części cyklu, które ponoć są słabsze od Czystych intencji.

Moja ocena: 4/6